Strand week!

Lieve lezers,

Vandaag alweer de belevenissen van mijn laatste week in Sri Lanka. Wat is de tijd toch ontzettend snel gegaan!

Afgelopen maandag startte mijn strand week met een groep van vier gezellige meiden! We zijn gaan helpen met het voeren van de schildpadden, omdat we stiekem nog geen afscheid konden nemen... Daarna genoten van een ijsje en lekker nageklets op het strand.

Dinsdag hadden we een rivier safari. Heerlijk in een bootje, haren in de wind en genieten van de prachtige vogels, eilanden die aan ons voorbij gingen en winkeltjes midden in de rivier. Een prachtige en hele onwerkelijke tocht. Want wat heeft dit land toch veel verschillende gezichten, echt prachtig! Na de lunch hebben we twee boedisthise tempels bezocht. En het blijft verbazen hoe prachtig de tempels zijn. De kleurrijke schilderingen, beelden en decoratie.

Woensdag zijn we naar Hikkaduwa geweest. Dit is een meer toeristische stad met luxe hotels, winkeltjes, restaurants en een prachtig zand strand. We hebben geshopt, verse sapjes gedronken en genoten van het strand! In de middag zijn we terug gegaan en na genieten op ons 'eigen' strand.

Donderdag was de meest drukke dag in de week. In de ochtend zijn we naar het tsunami museum geweest. Wat een enorme impact heeft dit gehad op het land en de inwoners.... Meer dan 5000 slachtoffers, zoveel gezinnen uiteen getrokken en huizen verwoest. Ik heb met een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen de vele tragische foto's en verhalen gelezen. En wat ben ik trots op hoever de mensen na de verwoestende gebeurtenis gekomen zijn! Na een paar minuten in de frisse lucht en afleiding van een paar spelende kinderen gingen we verder. Op naar het zijden museum en dan een korte les in het besturen van een Tuc Tuc.

Ja ja, deze dame heeft in een Tuc Tuc gereden en het was geweldig! Lekker crossen over de weg en racen met het andere verkeer. Om uiteindelijk uit te komen bij het Galle Ford. De laatste overblijfselen van de handel stad van de Nederlandse VOC. En de Nederlandse bouwstijl was goed terug te zien. Helaas vanwege het slechte weer hebben we niet alles kunnen zien. Maar de stad binnen de muren van het Ford geven een hele gezellige en gemoedelijke indruk. Veel restaurants, winkels, huisjes, kerken en vrolijke kinderen die met je op de foto willen.Moe maar voldaan gingen we terug om in Abolangoda weer rijst en curry te eten. Volgende week eindelijk ander eten!!

Vrijdag ben ik in mijn eentje vertrokken naar Negombo met de trein en de bus. Een unieke ervaring, want de trein staat stampvol met mensen en ik was een bijzondere gewaarwording voor de lokale mensen. Heel veel foto's gemaakt, liedjes gezongen en 1000 keer mijn naam herhaald. Ik heb ontzettend genoten, want de mensen zijn zo vriendelijk en gastvrij. In Negombo had ik een hotel waar ik kon genieten van tijd voor mijzelf! Ik heb een tattoo laten zetten als aandenken aan mijn geweldige tijd, ben luxe uit eten geweest met een vriend die ik heb leren kennen bij de olifanten week en genoten van een warme douche en tweepersoonsbed.

En zaterdag was helaas de dag dat ik weer naar het vliegveld vertrok. Een lange reis, maar prima verlopen. En gelukkig stonden een hoop lieve mensen mij op te wachten!!

Lieve mensen, bedankt voor het mee lezen en het delen in mijn avonturen. Ik heb een geweldige tijd gehad en ontzettend genoten van het land, de mensen, de natuur en alle bijzondere gebeurtenissen! Ik zou ontzettend graag weer terug willen.

Heel veel liefs,

Claudia

Schildpadden opvang en hard werken!

Lieve lezers,

Vorige week ben ik aangekomen in Abolangoda na een trein reis van zes uur vanaf Kandy. Een prachtige maar zware treinreis. Ik zat met mijn voeten op mijn koffer, mijn kont deed pijn na drie uur en wat een ontzettend zweetlucht van alle mensen die in de trein gepropt stonden. Maar wat hebben we genoten van het prachtige jungle uitzicht met de zonsopkomst en de eerste blikken op de zee en het strand.

De accommodatie in Abolangoda was simpel maar prima en wordt gerund door de captain. En wat doet hij zijn naar eer aan! Een aardige man, maar strikt en geen lach op zijn gezicht te bekennen...

Ik sliep weer in een stapelbed. En zes meiden op een kamer en een badkamer geeft een hoop gedoe, maar gelukkig konden we goed met elkaar overweg en zijn we er zonder kleerscheuren uit gekomen ;)

De eerste avond hebben we heerlijk genoten van een biertje bij het aanschouwen van de zonsondergang. Wat een goed leven!

Maar maandag begon het echte werk bij de schildpadden. Want maandag, woensdag en vrijdag zijn de voeder dagen. Dat houd in met blote handen 400 vissen ontdoen van hun hoofd, ingewanden en staart.. klinkt goed toch? .... Dan de rest van de dag zorgen dat de 40 schildpadden in de twee opvang centra te eten krijgen. Sommige schildpadden zijn blind, anderen missen hun armen en/of benen en enkele hebben zoveel plastic gegeten dat ze niet meer kunnen duiken...

Op dinsdag en donderdag mochten we de Watertanks schoonmaken. En dat was een smerig en geurig klusje. De alg van de muren schrobben, de vloer ontdoen van schildpadden poep en zand en dan met emmertjes water de tank weer vullen. 15 tanks op een dag, dus dat geeft een goede workout in de zon! Maar dankbaar werk als je ziet hoe gelukkig de schildpadden zijn met hun schone verblijf.

En afgelopen week hstrandweek gehad! Maar dat is nog een verhaal apart.

Liefs Claudia!

Alweer vijf weken verder

? Lieve lezers,

Een nieuw teken van leven vanuit Sri Lanka. In mijn eerste blog sprak ik over gewent raken. En wat heb ik daar moeite mee gehad. De eerste twee weken waren het zwaarst. Ik miste zelfs de meest simpele dingen als wc papier, een plek om je spullen op de bergen, rustig op de bank kunnen zitten of even een moment voor jezelf. Maar het gewent raken is zeker gelukt! Wat een prachtig land is Sri Lanka

Zo kan mijn lichaam nu redelijk tegen het gekruide eten en kijk ik niet meer vreemd op als de stroom uitvalt, de douche alleen koud water is, ik elke avond in een stabelbed moet slapen of als het toilet alleen een gat in de grond is.

Veel wat voor mij niet vanzelfsprekend was ben ik nu aan gewend en zelfs gaan waarderen! Oké, met kippenvel onder de douche staan is minder, en wanneer de regen met bakken uit de hemel komt en geen toilet papier hebben. Maar de natuur en de vriendelijkheid van de mensen maakt alles goed! En wat heb ik al veel leuke mensen vanuit de hele wereld mogen ontmoeten.

En hoe geweldig is het om op straat te lopen en apen te zien rennen, de gekleurde kruiden markten te zien of rechtstreeks uit een Cocosnoot te drinken terwijl je aan het strand zit. Sri Lanka heeft zoveel te bieden waar ik helaas niet allemaal aan toe ga komen. Maar ik geniet met volle teugen! Want hoe bijzonder is het om de lokale kinderen te zien lachen na het leren van een paar Engelse woorden, een olifant te wassen of een zee schildpad te voeren en iedreen met je op de foto wil. Ik prijs mijzelf echt gelukkig met al deze ervaring en hoop nog veel mee te mogen maken in mijn helaas alweer laatste week.

Heel veel liefs,
Claudia

Een olifanten leven

Hoi hoi lieve lezers,

Weer een week vol avonturen en wonderlijke momenten! Afgelopen zondag ben ik aangekomen in Piwanella, vlak bij Mawanella. We logeren bij een gastgezin en wat een prachtige mensen zijn het. Met het kleine beetje geld dat ze hebben bieden ze ons een bed, transport en heerlijk eten! En wat doen ze goed werk met de olifanten. Het beeld van de lokale bevolking is heel erg vertekend ten opzichten van de olifanten. Ze zijn doodsbang en gebruiken kettingen en scherpe voorwerpen om ze in bedwang te houden en de toeristen te vermaken... We hebben veel manke, uitgemergelde en mishandelde olifanten gezien. Echt om droevig van te worden.

Maar dit gezin probeert met hun organisatie 'elephant care relief foundation' olifanten vrij te kopen en ze het leven te bieden dat ze verdienen. Een eigen plek in de natuur, voldoende eten en een dagelijkse wandeling en wasbeurt. En wat is het wonderlijk om zo dichtbij een olifant te komen en haar in de rivier te wassen!!! In de ochtend zoeken we samen met Mali en haar verzorger naar voedsel in de jungle. En het is een kieskeurige dame, want alleen kokosnoot blad is niet genoeg.... Daarna lopen we met haar naar de rivier en daar ploft ze heerlijk in het water. Dan is het aan ons de taak om haar met een kokosnoot schil helemaal schoon te schrobben. Zo ontzettend gaaf en onwerkelijk om te doen en te zien!!

Ik heb hier ontzettend genoten en ben benieuwd wat voor nieuwe avonturen mij te wachten staan.

Veel liefs,
Claudia

Dambulla

Lieve mensen,

Het is even stil geweest, maar ik heb weer nieuwe avonturen.

Afgelopen weekend ben ik met twee andere vrijwilligers naar de Lion Rock geweest in Sigiriya. En voor je Google benaderd om mooie plaatjes te zoeken moet je eerst weten dat mooie plaatjes niet vanzelfsprekend zijn! Want het was bloedverziekend heet, blijkbaar alleen maar traplopen en iedereen local wil je hand vastpakken om je naar boven te slepen (wel tegen een flinke betaling natuurlijk!!), maar het uitzicht was het waard. Zie de foto's, als mijn internet het toelaat.. want dat is altijd afwachten hier.

Zondag vertrok ik met een groepje naar Dambulla en natuurlijk leek het de organisatie handig om ons met het openbaar vervoer te sturen! Dus stel je voor.. je staat in een bus standplaats met je koffer en het enige wat je hoeft te doen is niet aangereden worden en je begeleider proberen te volgen. Maar dit dan wel tussen de tientallen bussen en honderden mensen en met het getoeter van verkeer en het geschreeuw van de straat verkopers. Appeltje eitje toch? Geen paniek, zonder kleerscheuren en met koffers en al zijn we aangekomen bij onze accomodatie in Dambulla. Oh ja en de bus stop hier niet als je in of uit stapt, hij mindert alleen snelheid. Dus goed vasthouden en opletten.

De accommodatie in Dambulla is prachtig, midden in de afgelegen rimboe en omgeven door bomen, bamboe en water. Oh ja en vele soorten insecten die ik nog nooit gezien had en muggen die altijd op de loer vliegen!

We gaan op de mountainbike naar ons renovatie project door de jungle en onverharde wegen. En omdat het regenseizoen is hebben we vaak een extra uitdaging. Ik ben ondertussen goed geworden in verfen, niet in het mountainbiken. Maar waar het om gaat is dat de directeur van de basisschool ons erg dankbaar is. Ook kunnen we af en toe de kinderen helpen met hun Engels huiswerk of lekker met ze dansen!

Afgelopen woensdag hebben we ook de Sigiriya rock beklommen wat wederom een prachtig uitzicht biedt over de bergen en groene velden. Maar wat een avontuur om daar boven te komen, je begint in een boedisthise tempel, dan wederom heel veel trappen lopen en het einde is een klim tussen grote stenen door en over rotsen klimmen. Dus mijn benen beginnen op te raken....

Aanstaande zaterdag neem ik alweer afscheid van Dambulla en de gezellige meiden groep om met de bus terug naar Kandy te gaan. En zondag weer richting Mawanella! Waar ik een week lang de zorg voor een olifand op mij mag nemen.

Ik heb er weer super veel zin in!

Heel veel liefs en hopelijk tot snel xxx

De aankomst!

Mijn eerste reis alleen is in gang... Spullen in de koffer, visum geregeld, inentingen overleefd, duizend keer gecheckt of ik alles hebt en de meest zenuwslopende rit naar Schiphol ooit... En dan inchecken, laatste drankje met het gezin en mijn vriend en dan komt het meest gefreesde moment.. het voorlopig afscheid van je geliefden. Tranen van geluk en van spanning, maar alles voor het meest prachtige avontuur van mijn leven. Op naar Sri Lanka. Oké... Na wat uurtjes in het vliegtuig dan! En via Engeland naar Sri Lanka. Omdat dat blijkbaar logischer is ? Na een lange nachtvlucht die bestond uit twee films, spelletjes, twee afleveringen serie, net twee uur slaap en eten dat de mond in vuur en vlam zet! Vandaar dat de airco waarschijnlijk ook op -10 stond. En dan de eerste stappen in Sri Lanka. Door de douane, geld wisselen en een simkaart aanschaffen... En dan maar opzoek naar het bordje met jouw naam erop. Gelukkig stond iemand mij en nog twee meiden op te wachten. Voor je beseft dat je ontzettend zweet en overdonderd bent liggen de koffers al in de bus en rijden we vier uur lang door de chaos, wat ze hier blijkbaar het verkeer noemen! Gelukkig hadden we een ervaren chauffeur en zijn we heel bij de accommodatie aangekomen. Op het eerste gezicht primitief, maar de andere vrijwilligers maakten het een stuk minder erg! Een internationale club bevond zich al in het huis. Ik deel mijn kamer met twee andere meiden in een kamer met twee stapelbedden. Het kost moeite maar ik ga proberen te wennen aan de eenvoud en het gevoel van het eeuwige camping leven (daar kom ik vast nog op terug!) Want wat is het hier prachtig! Waar je ook kijkt zie je muggen, bloedzuigers en andere insecten. Maar hoe gaaf is het om iets verder op in een beekje een buffel te zien badderen, hagedisjes over de muren te zien rennen en in het donker het licht van de talloze vuurvliegjes te zien branden!!

Eerste dagen.

Hallo lieve mensen!

De eerste vijf dagen zitten er alweer op. Ik zou kunnen zeggen dat de tijd snel gaat, maar dan zou ik niet volledig eerlijk zijn. Er zijn momenten die voorbij vliegen, maar er zijn ook momenten dat ik verlang naar rust en het vertrouwde gevoel van thuis!

Maandag begon mijn introductie week en gingen we aan de slag met een taal en cultuur les. Dus in twee a drie uur was ik een expert volgens het programma, maar de taal (Singala (wat ik vast verkeerd spel)) is niet te volgens of te lezen. Maar het klinkt prachtig. 'Ayubowan', dat is iemand een lang leven wensen en 'Sthuthie' is dankjewel en dit zijn de enige woorden die ik heb kunnen onthouden en kan uitspreken ?...

Verder hebben we gedurende de week een culturele dans voorstelling gezien, een boot tochtje gemaakt over het Kandy meer, de Spice garden bezocht, de thee fabriek bezocht, kook les gehad, het grootste staande boedha beeld gezien en nog zoveel meer. Ik weet nu bijvoorbeeld dat je in een thee fabriek de gids niet kunt verstaan vanwege de machines, maar dat hun thee heerlijk is! Ook weet ik dat er heel veel kruiden bestaan waar ik nog nooit van gehoord had en na de kookles ook nooit mee zal koken. Maar ze zijn goed om je lichaam te detoxen en extra pit aan je eten en lichaam te geven. Even zonder dollen.... de mensen hier kunnen geweldig goed koken en het eten ziet er heerlijk en prachtig uit, maar je moet gewoon uitkijken met de hoeveelheid liefde voor kruiden er in de curry zit. En misschien verlang ik al naar een maaltijd zonder rijst, omdat je dat drie keer op een dag eet.

Om dit alweer veel te lange verhaal af te sluiten wil ik nog iets kwijt over de lokale bevolking. Het gaat namelijk wat tijd kosten om aan ze te wennen en zij aan mij. Want ze zijn erg op zichzelf en zijn niet zo gesteld op de 'buitenlanders'. Ze zijn soms oprecht geïnteresseerd en benieuwd, maar aan de andere kant zijn ze jaloers op alles wat je hebt en waar je vandaan komt. Maar we geven het tijd en blijven lachen en met vreemde mensen op de foto gaan als een celebrity!

Vrijdag ga ik naar Sigiriya met twee andere vrijwilligers en vanaf zondag naar Dambulla.

Tot het volgende avontuur ??

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens mijn reis. Vanaf nu zul je hier (hopelijk) dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden. Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

claudia